Vroegtijdige veroudering door chronische ontsteking

Meer en meer komt een nieuw woord in onze vocabulaire bovendrijven; “inflammaging“. Hiermee wordt chronische, metabole (laaggradige) ontsteking bedoeld, die aan de basis ligt van (voortijdige) veroudering van het menselijk lichaam. Het hippe woord is samengesteld uit ‘inflammation’ (ontsteking) en ‘aging’ (veroudering). Inflammaging is een belangrijke risicofactor voor zowel morbiditeit (ziektecijfer) als mortaliteit (sterftecijfer), omdat alle (leeftijdsgerelateerde) ziekten hetzelfde ontstekingspathogenese (het op stapsgewijze ontstaan, ontwikkelen en verloop van een aandoening of ziekte) delen.

Kijk, ouder worden we allemaal en iedereen kent wel de uitdrukking: ‘ouderdom komt met gebreken‘. Ons verouderingsproces begint al rond je dertigste, al merk je er dan nog weinig van. Vanaf je vijftigste ga je meer merken van de veranderingen in je lichaam en ook dan zul je er niet echt last van krijgen, het gaat je wel opvallen. Eenmaal de zeventig gepasseerd, zijn bepaalde chronische aandoeningen als hart en vaatziekte, nierproblemen, diabetes (1 en 2), kanker, depressie, sarcopenie (afbraak van spiercellen), hersenaandoeningen (dementie, ziekte van Parkinson en beroerte) en andere cognitieve problemen bij de meeste mensen wel echt duidelijker merkbaar. Uit duizenden wetenschappelijke studies blijkt dat inflammaging als causale risicofactor wordt gezien. En toch wordt de oorzaak van multimorbiditeit (twee of meer chronische ziektes tegelijkertijd), die klinische symptomen, prognose en reactie op behandeling beïnvloeden, veel te makkelijk gezocht bij hart en vaataandoeningen.

Metabole ontsteking

Bijna alle latere chronische aandoeningen starten met metabole (laaggradige) ontstekingen. De wetenschapper en natuurgeneeskundig arts Dr. Reckeweg (1877 – 1944) stelde al dat elke ziekte begint met een teveel aan gifstoffen in het lichaam. De oorzaak hiervan ligt in genetische gevoeligheid, verlengde erfelijkheid, centrale obesitas, verhoogde doorlaatbaarheid van de darm (lekkende darm), veranderingen in samenstelling van micro-organismen (op een bepaalde plaats verzameling van bacteriën), cellulaire degeneratie, oxidatieve stress veroorzaakt door niet goed functionerende mitochondriën (microscopisch kleine orgaantjes die in cellen zorgen voor celstofwisseling), een slechter werkend immuunsysteem en chronische infecties. In de medische wereld groeit de overtuiging dat “ontsteking de oorzaak is van hart en vaataandoeningen en multimorbiditeit (twee of meer chronische ziektes tegelijkertijd) en dat dit kan worden beïnvloed door groeifactoren te remmen, het katabolisme (afbraak) te verlagen en het terugbrengen van homeostase (evenwicht in het lichaam)”.

De laatste honderd jaar hebben we onszelf gemiddeld dertig jaar ouder gemaakt, wat wellicht de grootste oorzaak is van ontstekingen

Leo Verzijde

Bijzonder genoeg wordt er regulier vooral symptomatisch behandeld, ondanks de duizenden publicaties die er inmiddels zijn verschenen over de oorzaak van ontstekingen en de (potentiële) causale rol ervan bij negatieve gezondheidsresultaten. Daarmee lijkt inflammaging het ‘nieuwe taboe’.

Voordeel van preventie

In het ‘grote economische geheel’ is wel te begrijpen waarom inflammaging niet serieus genomen wordt. Als laaggradige ontsteking eenmaal ‘gevonden’ wordt, kan dit vaak eenvoudig en met relatief milde aanpassingen in leefstijl en behandeling, gekeerd of zelfs opgelost worden. Dan zet laaggradige ontsteking zijn op termijn verwoestende werk niet door en hoeft praktisch iemand later intensief en invasief behandeld te worden.

Omdat ik het belangrijk betekenisvol werk vind, werk ik ook parttime in een zorgcentrum voor ouderen. Hier heb ik vaak te maken met ouderen die hun halve leven lang al behandeld worden voor allerlei kwalen (polypathologie) en die van géén van hun behandelaars ooit van ziektepreventie gehoord hebben. Andrea Maier, hoogleraar interne ouderengeneeskunde, stelt: ‘50 procent van alle 60-jarigen heeft momenteel één of meer chronische ziektes”. De helft! En dan heb ik het nog niet over de zeventig-, tachtig-, negentig- en honderdjarigen. Ik vind dat zó zonde!

Als we de lijnen van pathologie (van leeftijdsgerelateerde) ontsteking erkennen en tijdig onderkennen, kunnen we die lijnen keren en hoeven de ouderen van de toekomst (jij en ik en onze kinderen) mogelijk niet eens langdurig in een instelling opgenomen te worden omdat we te ziek zijn om voor onszelf te kunnen zorgen.

Tijdige onderkenning van de oorzaak en de route van laaggradige ontsteking -en later ziekte- is belangrijk om te begrijpen of behandelingen die ontstekingen in een vroeg stadium te signaleren en aan te pakken. Ook bij ouderen! Hoe mooi kan het zijn als we ouderen met polypathologie van een aantal beperkende kwalen kunnen afhelpen, waardoor ze alsnog in een vitaler lichaam ouder kunnen worden?

Wat voor ouderen geldt, geldt ook voor ons ‘jongeren’.

Wat is laaggradige ontsteking?

Je kunt onderscheid maken tussen acute ontstekingen en chronische ontstekingen. Acute ontstekingen ontstaan door allergie, bevriezing, verbranding, ontsteking, wonden na een ongeluk / trauma of ongeluk / operatie etc. Van chronische ontsteking wordt gesproken bij hart- en vaatziektes, kanker, diabetes, neurologische ziektes, autoïmmuunziekte, reuma, artrose, fibromyalgie of het CVS.

Je merkt al dat een chronische ontsteking een veel ernstiger ziektebeeld geeft dan een laaggradige ontsteking. En dat je van een laaggradige ontsteking over het algemeen ook een stuk eenvoudiger weer herstelt. Als je eenmaal hersteld bent van een laaggradige ontsteking, zal die ook niet meer doorontwikkelen tot een ziekte die door chronische ontsteking bestaat. Klik op onderstaand plaatje voor de Masterclass van Erik Scherder en Andrea Maier over veroudering (https://www.maxvandaag.nl/programmas/tv/max-masterclass/gezond-130/POW_04322842/).

Domino-effect

Praktisch alle cellen in je lichaam verouderen, niet allemaal even snel. Verouderde of kapotte cellen sterven na 50-60 delingen af en worden vervangen voor nieuwe cellen, die uit delingen van oude cellen ontstaan. Dat is mooi, zou je zeggen, elke keer verse nieuwe cellen. Alleen kost elke celdeling een cel energie en daardoor vermindert de basiskwaliteit. Op termijn delen zich daardoor steeds beroerdere cellen zich, waardoor ook de nieuwe cellen al met een achterstand starten. En dát is dus de veroudering. De nieuwere cellen zijn dus bij aanvang al niet goed meer in staat voldoende voedingsstoffen in zich op te nemen en voldoende afvalstoffen uit te scheiden. Een afgestorven cel wordt door het lichaam gezien als toxine. Bovenop alle andere vormen van toxines die gedurende je leven het lichaam binnendringen. Denk bijvoorbeeld aan wat je inademt, eet, op je huid smeert, etc. Kortgeleden werden plasticpartikels in het bloed aangetroffen; om je maar een voorbeeld te geven. Je lichaam accepteert plastic nooit in het lichaam, en zal daar altijd tegen blijven vechten, met nóg meer en versnelde degeneratie tot gevolg.

Tel daarbij op dat door de overload aan toxines ook het lymfesysteem niet goed meer in staat alle afvalstoffen op een adequate manier af te voeren, omdat de lymfestroom om steeds weer verschillende redenen (deels of geheel) stagneert.

Moraal van dit verhaal

Het is belangrijk dat je de vroegtijdige celveroudering stopt voordat het te laat is. In een vorig blog schreef ik al over het verschil tussen ziekte en symptoom. Het is belangrijk dat onderscheid te zien.

Verlengde erfelijkheid

Pak de oorzaak van celveroudering aan! DNA/erfelijkheid bepaalt 20% uit van je mate van veroudering. 80% verouder je als gevolg van leefstijl. Dit wordt ‘verlengde erfelijkheid’ genoemd. JIJ kunt zélf de veroudering van je cellen vertragen, waardoor je langer met gezondere cellen kunt leven. Door voldoende goed te eten, te bewegen, rust te nemen én de juiste supplementen te gebruiken (niet klakkeloos wat je wordt aanbevolen in de bladen of op internet, maar alleen dát wat je nodig hebt en zolang als je het nodig hebt).

Maar hoe ontdek je laaggradige ontsteking?

Ogenschijnlijk vitale en gezonde cliënten die ik, als ze een thermografisch onderzoek willen- voor mijn infraroodcamera, blijken soms helemaal niet zo ‘gezond’ te zijn.

Leg de focus op preventie

Met een thermografisch onderzoek worden geregeld laaggradige ontstekingen in het lichaam zichtbaar. Als bijvangst als cliënten om een heel andere reden een onderzoek vragen, vinden we tijdens de opnames zeer herkenbare tekenen van een laaggradige ontsteking. Bovenstaande opnames komen uit onderzoeken waarin dit voorkwam, maar globaal kan ik in 90% van de studies een opvallende opname selecteren. De klachten waarmee cliënten bij me komen, zijn vaak het gevolg van verdergevorderde ontstekingen (fase 3 en 4 in de schaal van Reckeweg). Cliënten kijken me dan vaak aan of ze water zien branden; hoe kan ik weten op welke plek ze klachten ervaren die ze me niet verteld hadden? Dat kan ik ook niet, dat laat hun lichaam mij zien. Met de juiste handvatten kan ik hen wel naar het pad van herstel leiden. Gelukkig.

Wat zijn die juiste handvatten dan?

Welk handvat ik adviseer is voor iedereen anders. Afhankelijk van de aard en de behoefte. Een aantal algemene handvatten wil ik natuurlijk wel met je delen 😉

• First of all; Food Matters! Laat alle voorbewerkte voeding in de winkel liggen! Ga alleen nog maar verse producten eten en klaarmaken. Neem om te beginnen een uurtje de tijd om de documentaire te bekijken!
• Een goede celstofwisseling ligt aan de ab-so-lu-te basis van een gezonde lichaamsstofwisseling. Krik de kwaliteit van (de wanden van) je cellen op door een goede omega-3 te gaan gebruiken. Tenminste, als je dat nodig hebt.
• Gebruik nooit supplementen als je die niet écht nodig hebt! Vraag een (orthomoleculair) specialist met je te onderzoeken waar je op dát moment het meeste baat bij hebt.
• Boek eens een workshop bij een instructeur die de Wim Hof methode beheerst; er gaat een wereld voor je open!
• Een lymfebehandeling kan al zorgen voor verbetering van de afvoer van toxines (Reckeweg fase 1 en 2), waardoor je je binnen enkele dagen een scala aan klachten achter je kunt laten. Alleen maar omdat je lichaam niet meer hoeft te vechten tegen al die toxines in je lichaam.
• Ga niet voor ieder wissewasje naar de dokter en wees zeer kritisch voor gebruik van ontstekingsremmers/koortsverlagers (NSAID’s) en antibioticum, je immuunsysteem weet vaak heel goed hoe het om moet gaan met milde verstoringen. Met een paar dagen koorts, zweet je een verstoring er wel weer uit en ben je daarna beter dan je was. Vanzelfsprekend raad ik dit niet aan als de koorts boven 40 graden Celsius komt, of als de koorts langer dan een paar dagen aanhoudt.

Doe zelf onderzoek, neem niets klakkeloos aan

Je merkt dat ik erg betrokken ben bij deze materie, vooral omdat zo heel veel leed zo onnodig geleden wordt. Je hóeft niet te wachten tot je vijftig bent voordat je uitgenodigd wordt voor ‘preventief borstonderzoek’, je bént niet afhankelijk van je dokter. Waar is ons collectieve eigen initiatief, onze zelfredzaamheid gebleven? Wat is -in hemelsnaam- preventief aan behandeling van een aandoening die gevonden wordt omdat het er al is? Én waarvan de aanloop naar de tumor toe, vaak al vele jaren eerder gezien én vaak succesvol behandeld had kunnen worden?