Van de week ontving ik een cliënt die me het onderwerp voor deze nieuwsbrief bezorgde. Zij kwam bij me naar aanleiding van een radiologieverslag en vervolggesprek met de huisarts. Het verslag had ze meelezen in haar EPD (Elektronisch Patiënten Dossier) en ondanks het vervolggesprek wat telefonisch met haar gevoerd werd, was ze bang dat er wat ernstigs aan de hand was.

Enkele weken eerder maakte ik haar borstthermogram en de thermoloog (de beoordelend specialist) adviseerde vanwege het niveau van zorg, een vervolgonderzoek. Ik had haar uitgelegd dat er geen reden voor ongerustheid was, omdat een hoger niveau van zorg bij thermografie ab-so-luut niet hoeft te betekenen dat zij ‘een ernstige ziekte’ heeft. Meer waarschijnlijk is dat er nog geen sprake van een anatomische verandering, maar geeft het lichaam signalen af, dat er zich een verstoring ontwikkelt en dat er werk aan de winkel is. Werk wat zij, met mijn handvatten, veelal zelf kan verzetten.

Vol goede moed toog ze naar haar huisarts om een echografisch onderzoek te vragen. De meest waardevolle combinatie; thermografie bekijkt de fysiologie van het lichaam, echografie kan gedetailleerd meekijken in de anatomie. Sámen kunnen ze een goed beeld geven van de mate van gezondheid.

Maar goed, de cliënte kwam bij me terug met een knoop in haar maag. Zij ‘kreeg’ geen echogram omdat het protocol alleen de route mammogram-echogram voorschrijft (en vergoedt). Pas als uit een mammogram een mate van zorg spreekt, ‘mag ze door’ voor een echogram. Ik vind daar wat van. Dat mag inmiddels duidelijk zijn 😉

Ik las haar radiologierapport en kon haar verzekeren dat uit niets bleek dat zij zich zorgen hoefde te maken. Integendeel. Er was niets gevonden en ik legde haar de ‘ingewikkelde woorden’ uit.

Wij konden samen aan de slag om haar borstgezondheid in onze handen te nemen en binnen enkele maanden bij een vervolgonderzoek, was van een ‘hoog niveau van zorg’ geen sprake meer. Eind goed al goed.

Waar ontstond de kortsluiting bij mijn cliënt nou? Het radiologieverslag (én het daarop volgende gesprek met de huisarts) stond ból van ‘jargon‘. Heel leesbaar en verstaanbaar voor vakgenoten, maar niet voor patiënten die leek zijn. Ze kon geen antwoord krijgen op de vragen die ze daarover had, daar had de arts geen tijd voor.

Ik vroeg een oncoloog eens in een intervisiegesprek, waarom niet meer rekening wordt gehouden met de vrouw zelf. Het antwoord was ontluisterend; “Zij moet begrijpen dat zij niet de geadresseerde is”. Pardon? Specialisten wéten dus dat patiënten meelezen, maar houden hier geen rekening mee. “Als we woorden omschrijven of versimpelen, leveren we fine-tuning in”. Ik kon mijn oren niet geloven. Liever dat een patiënt de stress beleeft van onzekerheid, dan dat ze hun bewoording aanpassen. “Nou, we passen onze bewoording wel aan hoor”, zei de oncoloog met een sarcastische ondertoon, “we letten op dat we geen sarcastische opmerkingen meer maken of een ‘knipoog’ geven naar een collega”.  Au!

Deze manier van omgaan met patiënten is in mijn ogen zó verschrikkelijk achterhaald. Een patiënt, of cliënt in mijn praktijk, is als enige eigenaar van haar lichaam, daarmee óók eigenaar van haar onderzoek(srapport) en heeft er in mijn ogen récht op om van de hoed en de rand te weten wat er zich in/met haar lichaam afspeelt.

Níemand loopt bij mij de deur uit, als ik niet zéker weet dat die persoon álles begrijpt wat er in het rapport staat, of wat ik heb proberen uit te leggen. He-le-maal niemand. En dat ik daar soms meer tijd voor uit moet trekken, dan is dat maar zo. Dan maar niet rijk.

Over rijk gesproken

Ik krijg vaak de reactie dat thermografisch onderzoek ‘duur’ gevonden wordt. Dat komt ook omdat de verzekeraar ze niet vergoedt. Daar vind ik wat van. En dat zie je terug in mijn tarieven. Ik reken voor elk thermografisch onderzoek een reële prijs. Het kost je geen stuiver meer dan strikt noodzakelijk. Doe vergelijkend warenonderzoek, daar word je zelf beter van.

• Je kunt rekenen op reële tarieven voor ál mijn diensten, onderzoeken of producten.
• Ik plaats links naar bijvoorbeeld bol.com op mijn site, zodat je direct bij hen kunt bestellen en zélf kunt kiezen of je nieuw of uit het tweedehandsassortiment wilt kopen.
• Korting die ik van sommige bedrijven krijg als ik hun door mij geselecteerde producten verkoop, deel ik met jou.
• Ik verleid je niet tot aankoop van bepaalde producten, die ik voor je op voorraad heb.
• Elke cliënt die ik ontvang krijgt wat ze nodig heeft; mijn tijd en onverdeelde aandacht. Van stress wordt immers niemand gezond.

Je bent van harte uitgenodigd dit blog te delen met iemand waar jij denkt dat die daar wat aan heeft. Ik heb geen geheimen en ben een open boek; what you see is what you get.

Marielle

Wat zijn de meest populaire berichten